فال عشق

فال عشق

نوروز ایران - ma hame
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
در تو دو صفت است که خداوند آنها را دوست دارد: بردباری و تأنّی [رسول خدا صلی الله علیه و آله ـ به مردی فرمود ـ]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :13
بازدید دیروز :2
کل بازدید :19001
تعداد کل یاداشته ها : 9
103/9/2
9:40 ع

آمد از ره فصل زیبای بهار       ...               نوبهاران ، خنده زد بر سبزه زار

پیک نوروزی رسید از آسمان       ...           از سفر آمد پرستو نغمه خوان

باز شد چشم بنفشه بر بهار           ...          زرد و نیلی در کنار چشمه سار

بخت اگر خواب است ، بیدارش کنید         ...       عاشقانه باز دیدارش کنید

 

آمده نوروز در ایران زمین      ...             خاک ما شد رشک فردوس برین

بوی نارنج و ترنج و عطر بید       ...              می توان از تربت حافظ شنید

باز شد چشم بهاران بر خزر         ...        شد صدف ها ، خانه ی در و گهر

دشت ارژن ، باز هم بیدار شد        ...            از شقایق دامنش ، گلنار شد

 

قاصدک آمد که مهمان آمده        ...              بوی نرگس های ایران آمده

خاک من ، ای قبله گاه عاشقان         ...         نوبهارانت همیشه جاودان

رودهایت ، پرخروش و بی قرار        ...       کوه هایت ، سربلند و استوار

بند بند ما همه از خاک توست          ...    تار و پود ما ز خاک پاک توست

 

آمده نوروز در ایران زمین        ...          خاک ما شد رشک فردوس برین

بوی نارنج و ترنج و عطر بید       ...            می توان از تربت حافظ شنید

خون پاک عاشقی در جان ماست  ...   ریشه ی این عشق در ایران ماست

هموطن نوروز تو ، پیروز باد      ...      ای وطن هر روز تو ، نوروز باد

 

هموطن آمد دوباره نوبهار           ...        شد سراسر خاک ایران ، لاله زار

شد فلک از باد نوروزی جوان       ...          باز کرده چتری از گل ، ارغوان

آسمان ، برداشت زیر ابروی عشق  ...       پر شده دنیا ز عطر و بوی عشق

بخت اگر خواب است ، بیدارش کنید   ...              عاشقانه باز دیدارش کنید

 

نوبهاران خنده زد بر کوهسار       ..          پونه زاران شد کنار چشمه سار

قطره ی شبنم به برگ گل چکید       ...         شانه زد باد بهاران ، زلف بید

دامن ایران ، زگل سرشار شد          ...         ای عزیزان ، موقع دیدار شد

بعد از این ، هر روز بهتر روز ما       ...           جاودانه تا ابد ، نوروز ما

 

آمده نوروز در ایران زمین          ...             خاک ما شد رشک فردوس برین

بوی نارنج و ترنج و عطر بید         ...               می توان از تربت حافظ شنید

خون پاک عاشقی در جان ماست       ...    ریشه ی این عشق در ایران ماست

هموطن نوروز تو ، پیروز باد       ...           ای وطن هر روز تو ، نوروز باد



  
پیامهای عمومی ارسال شده
+ سلام دوستان ... کیا هستن کیا نیستن ... چه خبرا ...


+ salam doosetan :)))) ahval


+ سلااااام ...


+ گل نازداروم مه شوگارم... بیو بیو که دلم سیت تنگه... ندونم تاکی دلت چی سنگه... بهار اوید وا گل گندم... موتهنا وا درد تو مندم... ولم کردی وا دل پر دردم... دلوم خینه دی ز حرفا مردم... گودی بی که وا بهار ایام... سی چه په نیاهی... حالا دیه باور ایکنم که تو بی وفایی... زویرت رهدوم مکن وام چی نو گل نازدارم... بیو که بی تو دیه مه رهده زه ای شو گارم...


+ سلام دوستان گل ...
+ سلامی به گرمی نان و تنور...سلامی به یاران سنگ صبور........ سلامی به دستان بی معرفت ... به نزدیک یادان پیوسته دور....... سلامی به مردان ایران زمین ... دلیران،شجاعان،زنان غیور....... سلامی به عشق وبه عاشق سلام ... سلامی به راه بندان عقل وشعور...... سلامی به گرد تمام جهان ... به دوستان سلام وبه دشمن به زور.......


+ کجایی که ببینی دلا خونن ... همه درگیر یه لقمه نونن ... حتی جوونای ایران ... دیگه هیچی از عشق نمیدونن ... یه روز میاد که به جز یه نقشه ... چیزی از ایران باقی نمونه... کسایی که رفتنو جون دادن ... به خدا واسه ی بهشت نبوده ... کوروش بیدار شو وقتی خوابی ... شدیم طفلی که مادر نداره ... هرکی میاد به اسم یه مادر ... یه چیزی ازمون برمیداره ... یه روز میاد که یه ایرانی ... دیگه هیچی از خودش نداره...


+ دارم سوالی ای خدا ای آشنا با فکر ما... وی قادر قدرت نما... چون می نوشتی این سرنوشت ما خاکیان را... قسمت چه کردی از ملک هستی افلاکیان را... ای داور عرش آفرین صورتگر فرش زمین... وی مالک ملک یقین... باید به بال اندیشه پویم هفت آسمانت را... یک یک ببینم هم ثابت و هم سیارگانت را...
+ نشسته ماه بر گردونه عاج ... به گردون می رود فریاد امواج ... چراغی داشتم، کردند خاموش،... خروشی داشتم، کردند تاراج ...


+ جان میدهم به گوشه زندان سرنوشت ... سر را به تازیانه او خم نمی کنم! ... افسوس بر دوروزه هستی نمی خورم ... زاری براین سراچه ماتم نمی کنم... با تازیانه های گرانبار جانگداز.. پندارد آنکه روحِ مرا رام کرده است جان سختی ام نگر، که فریبم نداده است این بندگی، که زندگیش نام کرده است! بیمی به دل زمرگ ندارم، که زندگی جز زهر غم نریخت شرابی به جام من. گر من به تنگنای ملال آور آسوده یکنفس زده باشم حرام من!